Mama van Suzanne, pedagogisch coördinator binnen een brede school en kindercoach in Brussel.
Ik haal energie uit de natuur, bewegen, creativiteit, lachen met mijn dochtertje en verbindende gesprekken met familie of vrienden. Zij zouden me omschrijven als iemand met voelsprieten all over the place.
Ik hou ervan om mezelf continu uit te dagen, te verbeteren en dingen bij te leren. Je kan me ook een creatieve duizendpoot noemen, een goede luisteraar, empathisch en een grote dromer.
Al van kinds af aan wou ik met kinderen werken, dat was mijn grote droom en in 2013 studeerde ik af als leerkracht kleuteronderwijs. Zo werkte ik 10 jaar als leerkracht in Vlaanderen, Brussel en Jeddah, Saoedi-Arabië. Heel gepassioneerd door de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen, kreeg ik in 2021 een nieuwe droom en uitdaging als kindercoach. Ondertussen ben ik naast kindercoach, ook pedagogisch coördinator binnen een brede school in Etterbeek, Brussel.
Bij ‘De Kunst van Kindercoaching’ volgde ik de vakbekwame éénjarige kindercoachopleiding.
Mijn passie als kindercoach ontstond door mijn ervaringen als leerkracht in het kleuteronderwijs, waar ik zag hoe het in de praktijk ook anders kon en waar ik steeds opnieuw tegen dezelfde drempels aanbotste.
Ik hou ervan kinderen te zien groeien in hun ‘kind zijn’, op hun eigen tempo, zonder prestatiedruk en in een veilige omgeving waarin ze hun emoties kunnen uiten en hun noden beantwoord worden.
Helaas merkte ik hoe ons reguliere onderwijssysteem vaak onvoldoende tegemoetkomt aan de noden van veel kinderen door o.a. de prestatiedruk, resultaatgerichte aanpak, het grote aantal kinderen in één klas, veel prikkels en verwachtingen. Welk zelfbeeld krijgt een kind op die manier? Kunnen we een kind nog kind laten zijn? Geven we kinderen de ruimte om hun handelen zelf bij te sturen en zelf tot inzicht te komen? Geven we kinderen de ruimte om emoties te uiten of zeggen we al snel “ge moet niet wenen”?
Ik voelde aan alles dat ik buiten de schoolmuren meer kon betekenen voor kinderen en hun ouders door hen op een positieve manier bewust te maken van hun emotionele ontwikkeling en hen handvaten aan te bieden om hiermee om te gaan, zonder dat hun eigenheid of draagkracht uit het oog te verliezen.
Dit was niet mijn enige drijfveer om kindercoach te worden. Ik zag op school ook hoe kinderen vaak niet wisten hoe met hun emoties om te gaan, er niet konden over praten en hoe dit bijgevolg op een verkeerde manier geuit werd.
Als ervaringsdeskundige binnen hoogsensitiviteit, merk ik snel waarom kinderen op een bepaalde manier reageren of van waar die intense emoties komen. Sociaal-emotionele vaardigheden zoals het omgaan met en praten over gevoelens worden in de klas vaak ‘vergeten’, maar zijn naar mijn gevoel belangrijker dan wiskunde en taal (tenzij het gaat om ‘emotietaal’, want onze gevoelens vertalen in woorden lijkt moeilijker dan ooit).
Die kennis wil ik met jullie, ouders delen, zodat jullie inzicht krijgen in het gedrag van jullie kinderen en handvaten ontdekken om hiermee om te gaan.
Hoe fijn is het niet wanneer kinderen zich gesteund, gehoord, gezien en begrepen voelen in gelijk welke situatie, volledig zichzelf kunnen zijn en buiten de lijntjes mogen kleuren wanneer ze daar nood aan hebben?!
“Net zoals een kameleon uniek is in zijn soort, is ook jouw kind uniek in zijn of haar ontwikkeling!”
Zo, ik ga nog een chai latté halen hier om de hoek. Neem er zelf ook iets bij en scroll nog eens door mijn website. Misschien voel je wel dat ik iets kan betekenen voor jou en jouw gezin?
